Bir kadın, Shagufta, yol kenarında oturmuş, satmak için getirdiği kıyafetleri karıştırıyor. “Hayat artık bir hakaret oldu, yavaş yavaş ölüyoruz” diyor bize ağlayarak. Zayıf, çünkü kahvaltıda ya da önceki gece akşam yemeğinde yemek yemedi. “Sahip olduğum her şeyi çocuklarıma verdim” diyor, “şimdi onların en güzel kıyafetlerini, düğünlerde giydikleri kıyafetleri satıyorum… İyi bir fiyat alırsam yağ, pirinç ve un alırım.”
