Bir Juggler’s Tale, PlayDead’s Inside ve Limbo hayranıysanız anında tanıdık gelecektir. Anlatı odaklı bir 2.5D macera oyunu olan A Juggler’s Tale, eleştirmenlerce beğenilen kardeşleriyle aynı DNA’nın çoğunu paylaşıyor (hatta biraz hissediyor fazla zaman zaman tanıdık). Taklit, en içten iltifat şeklidir, sonuçta, ancak bu başlık aynı baş döndürücü yüksekliklere tam olarak ulaşamaz, bu da bunu iyi bir oyun yapar, ancak harika bir oyun değildir.
Bir Hokkabaz’ın Öyküsü, sömürü ve istismarla dolu bir hayattan kaçan kukla Abby’nin hayatına odaklanır. Elbette ona yol boyunca yardım eden kukla ustası – anlatıcımız – Abby’yi hikayenin birçok noktasında kendini bir çıkmazda bulduğunda kurtarıyor.
Çoğunlukla, A Juggler’s Tale tipik sinematik macera oyununuz gibi oynuyor. Yolunuzu kapatan sayısız bulmaca, engel ve düşmanın üstesinden gelmeniz gereken bataklıklar ve köyler de dahil olmak üzere çeşitli ortamlarda dolaşacaksınız. Ancak buradaki en önemli fark, Abby’nin sürekli olarak hem bir nimet hem de bir yük olduğu kanıtlanan iplerle tutulmasıdır.
Oyunun başlarında, Abby’yi tutan iplerin yakalanmaması için bir nesneyi yoldan çekmenizi gerektiren birçok bulmacanın ilkiyle karşılaşacaksınız. İlginç bir tamirci çünkü etkili bir şekilde bütünü ortadan kaldırıyor. ‘bu karakter küçük bir engelin üzerinden atlayamaz‘ normalde oyunlarda görülen sınırlama, neyin ne olduğuna odaklanarak üstünde yerine sen. Elbette teoride harika, ama ne yazık ki oyun boyunca bulmaca yapısından nihayetinde çok az sapma var; birini çözdüğünüzde, hemen hemen hepsini anladınız.
Kullanılan bulmacaların yanı sıra, Bir Juggler’s Tale’in çoğu ton ve çevresel hikaye anlatımına odaklanır; dev örümcekler (merhaba, Limbo) ve huysuz çiftçiler gibi bir dizi yaratık ve bölgeyle karşılaşacaksınız. Anlatıcı, Abby’nin kendini içinde bulduğu durumlara iyi bir bağlam sağlar ve diyaloğunun kafiyeli yapısı genel sunuma hoş bir dokunuş katar.
Görsel olarak, oyun genellikle güzel gün batımları ve hava efektleriyle tamamlanmış çarpıcı arka planlarla muhteşem görünüyor. Sorun, birçok çok platformlu başlıkta olduğu gibi, bunun Switch’te nesnel olarak diğer platformlarda bulabileceğinizden daha az görsel bir deneyim olmasıdır. Karakterler ve nesneler hoş olmayan bir şekilde odak dışı görünüyor ve zeminde gizlenmiş hayati öğeleri ortaya çıkarmak genellikle zordur, bu da ilerlemenizi sinir bozucu bir şekilde durdurabilir. Öte yandan, yakaladığımız ekran görüntüleri bunu pek iyi ifade etmese de, oyun oynarken oldukça harika görünen ve oyuna gerçekçilik katan bir hareket bulanıklığı efektine sahip.
Sadece iki – üç saat uzunluğunda olan A Juggler’s Tale, kemiklerde az yağ bulunan yalın bir deneyimdir (yine de bazıları için biraz kısa olabilir). Bununla birlikte, geliştiricinin oyunun çoğu için aynı tür bulmacaya dayanması utanç verici, çünkü bunun sonucunda belirli alanlar kendini tekrar ediyormuş gibi hissettiriyor. Limbo ve Inside gibi oyunların hayranıysanız, bu güzel bir alternatif; Sadece aynı kalibrede veya kalitede bir oyun beklemeyin.